Πόνος στον ώμο και στον αγκώνα

Ο ώμος είναι ένα σύμπλεγμα αρθρώσεων που περιλαμβάνει:

• Την γληνοβραχιόνιο άρθρωση (την κεφαλή με την ωμογλήνη)
• Την θωρακο-ωμοπλατιαία άρθρωση (την ωμοπλάτη που κινείται σε σχέση με τον θώρακα)
• Την ακρωμιοκλειδική άρθρωση (το εξωτερικό άκρο της κλείδας που συνδέεται με στο ακρώμιο της ωμοπλάτης)
• Την στερνοκλειδική άρθρωση (το εσωτερικό άκρο της κλείδας που αρθρώνεται στο στέρνο)

Ασβεστοποιός Τενοντίτιδα

Η Ασβεστοποιός Τενοντίτιδα είναι μια παθολογική κατάσταση του ώμου που προσβάλλει συνήθως άτομα πάνω από την ηλικία των 40 ετών και χαρακτηρίζεται από την εναπόθεση και συσσώρευση ασβεστίου (κρυστάλλων υδροξυαπατίτη) στους τένοντες του στροφικού πετάλου του ώμου. Αυτή η εναπόθεση εντοπίζεται συνήθως ελαφρώς κεντρικότερα από την κατάφυση του υπερακανθίου και παρόμοιες αλλοιώσεις μπορούν να παρατηρηθούν σε τένοντες και συνδέσμους και σε άλλα μέρη του σώματος (ποδοκνημική, γόνατο, ισχίο και αγκώνα).

Παγωμένος ώμος

Τι είναι ο Παγωμένος ώμος;
«Παγωμένος ώμος» είναι ένας όρος που περιγράφει μια παθολογική κατάσταση που χαρακτηρίζεται κατά κύριο λόγο από επώδυνη δυσκαμψία. Ο ασθενής παρατηρεί απώλεια του εύρους κίνησης σε περισσότερες από μια κατεύθυνση. Ο ιατρικός όρος για τον παγωμένο ώμο είναι η συμφυτική θυλακίτιδα, και περιγράφει μια φλεγμονώδη πάθηση που προσβάλλει ολόκληρο το πέταλο των στροφέων και τον υποκείμενο θύλακο της άρθρωσης οδηγώντας σε ρίκνωση των ιστών και προσκόλληση του θυλάκου σε παρακείμενους ιστούς (π.χ. κεφαλή βραχιονίου).

Αστάθεια Ώμου

Τι είναι αστάθεια ώμου;
Η αστάθεια ώμου συμβαίνει όταν η κεφαλή του βραχιονίου κινείται έξω από τη γλήνη κατά τη διάρκεια κίνησης του ώμου. Αυτό συνδέεται με συμπτώματα που είναι τυπικά ο πόνος και μία αίσθηση σηκώματος. Εάν η κεφαλή βγει εντελώς έξω από τη γλήνη τότε αυτό λέγεται εξάρθρωμα ή εξάρθρωση του ώμου. Εάν η κεφαλή βγει μερικώς έξω από τη γλήνη τότε αυτό λέγεται υπεξάρθρημα. Η αστάθεια ώμου μπορεί να συμβεί σαν αποτέλεσμα ενός μόνο πραγματικού γεγονότος όπως μια πτώση ή μια προβολή (tackling). Μπορεί επίσης να συμβεί σαν αποτέλεσμα επαναλαμβανόμενων κινήσεων που τεντώνουν τους συνδέσμους στον ώμο επιτρέποντας στην κεφαλή να μετακινηθεί μερικώς έξω από τη γλήνη.

Τι είναι το στροφικό πέταλο;

Το στροφικό πέταλο σχηματίζεται από τους τένοντες τεσσάρων μυών του ώμου: υποπολατίου, υπερακανθίου, υπακανθίου και ελάσσονος στρογγύλου. Οι μύες αυτοί εξορμούνται από την πρόσθια και την οπίσθια επιφάνεια της ωμοπλάτης και καταλήγουν στην κεφαλή του βραχιονίου. Είναι υπεύθυνοι για τη στροφή του άνω άκρου και η κατάληξή τους καλύπτει την κεφαλή του βραχιονίου, σχηματίζοντας ένα πέταλο (εξού και ο όρος “στροφικό πέταλο”).

Τι είναι η ρήξη στροφικού πετάλου;

Είναι ο μερικός ή πλήρης τραυματισμός (σχίσιμο ή τρύπα αντίστοιχα) ενός ή περισσοτέρων τενόντων του στροφικού πετάλου. Συχνότερα, η ρήξη παρατηρείται στον υπερακάνθιο και στον υπακάνθιο. Λιγότερο συχνά, παρατηρείται στον υποπλάτιο ή τον ελάσονα στρογγύλο. Για αυτό ακριβώς το λόγο, συχνά, με τον όρο “ρήξη υπερακανθίου” αναφερόμαστε αυθαίρετα και για λόγους συντομίας, σε ρήξεις στροφικού πετάλου που μπορεί να περιλαμβάνουν και άλλους τένοντες πέραν του υπερακανθίου.

Ρήξη Τένοντα Υπερακάνθιου

Με τον όρο “ρήξη” ενός τένοντα εννοούμε το σχίσιμό του. Η ρήξη του υπερακανθίου, μαζί με την τενοντοπάθεια του τένοντα αυτού, αποτελεί τη συχνότερη αιτία πόνου στον ώμο. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων ο τένοντας που πάσχει είναι ο υπερακάνθιος.

Εξάρθρημα Ώμου

Όταν αρκετή δύναμη ασκείται στον ώμο και συμβαίνει εξάρθρωμα ένας ή περισσότεροι τραυματισμοί μπορεί να συμβούν στους συνδέσμους, στο χόνδρο ή στον επιχείλιο χόνδρο του ώμου. Ο πιο συνηθισμένος τραυματισμός ονομάζεται ρήξη bankart. Αυτό είναι ένας διαχωρισμός του επιχειλίου χόνδρου από την άκρη της γλήνης. Το αποτέλεσμα του τραυματισμού αυτού είναι η αποκόλληση του σημείου πρόσφυσης του κυρίως (κατώτερου) γληνοβραχιόνιου συνδέσμου.

Οστεοαρθρίτιδα Ώμου

Η άρθρωση του ώμου (γληνοβραχιόνιος άρθρωση) είναι μια διάρθρωση που αποτελείται από την κεφαλή του βραχιονίου οστού, σε σχήμα σφαίρας, και την ωμογλήνη, κοιλότητα της ωμοπλάτης. Φυσιολογικά, οι επιφάνειες των οστών που έρχονται σε επαφή καλύπτονται από τον αρθρικό χόνδρο, που στην περίπτωση του ώμου έχει πάχος περί τα 3 εκατοστά.

Ρήξεις δικεφάλου βραχιόνιου και SLAP ρήξεις

Τι λειτουργία επιτελεί ο δικέφαλος βραχίονιος;
Ο δικέφαλος βραχιόνιος είναι ένας ισχυρός μυς στην πρόσθια επιφάνεια του βραχίονα που συσπάται και κάμπτει τον αγκώνα. Ο δικέφαλος βραχιόνιος είναι μοναδικός, διότι καταφύεται στην κερκίδα και επίσης εκφύεται μέσω δύο κεφαλών από την ωμοπλάτη. Έτσι, διασχίζει τον ώμο και τον αγκώνα. Η μακρά κεφαλή του δικέφαλου διέρχεται μέσα σε μια αύλακα στο πάνω μέρος του βραχιονίου οστού και κάμπτει περίπου 90° πάνω από την κεφαλή του βραχιονίου πριν καταλήξει στην κορυφή της ωμογλήνης. Προσφύεται στη γλήνη μέσω του επιχειλίου χόνδρου.

Οστεονέκρωση κεφαλής βραχιόνιου

Τι είναι η Οστεονέκρωση κεφαλής βραχιόνιου;
Η Οστεονέκρωση κεφαλής βραχιόνιου ή άσηπτη νέκρωση, περιγράφει την παθολογική κατάσταση κατά την οποία το οστό νεκρώνεται μετά από διακοπή της αιματικής του παροχής και αφορά κυρίως περιοχές του σκελετικού μας συστήματος που βρίσκονται στα πιο περιφερικά τμήματα του οστικού αγγειακού συστήματος.

Κατάγματα του Εγγύς Πέρατος του Βραχιόνιου Οστού

Ανατομία
Η άρθρωση του ώμου (γληνοβραχιόνιος άρθρωση) είναι μια διάρθρωση που αποτελείται από την κεφαλή του βραχιονίου και την ωμογλήνη, μέρος του οστού της ωμοπλάτης. Πρόκειται για μια σφαιροειδούς τύπου άρθρωση με μεγάλη κινητικότητα και μειωμένη όμως σταθερότητα.

Κατάγματα κλείδας

Ανατομία – Τι είναι η κλείδα;
Η κλείδα αποτελεί το οστό του ώμου που συνδέει τον κορμό με το άνω άκρο. Είναι ένα μακρύ οστό με κυματοειδή μορφή σε σχήμα “S” και βρίσκεται ακριβώς κάτω από το δέρμα (υποδόριο). Το μεσαίο τμήμα της κλείδας προστατεύει σημαντικές δομές, όπως το βραχιόνιο πλέγμα και την μασχαλιαία αρτηρία. Επίσης, διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην απαγωγή και την προσαγωγή του άνω άκρου. Προς τα έξω αρθρώνεται με την ωμοπλάτη και προς τα έσω με το στέρνο και την πρώτη πλευρά. Πολλές φορές, λόγω θέσης και μορφής υπόκειται σε τραυματισμούς.

Θωρακοωμοπλατιαία ορογονοθυλακίτιδα

H θωρακοωμοπλατιαία ορογονοθυλακίτιδα είναι ένας ιατρικός όρος που περιγράφει μια επώδυνη παθολογική κατάσταση στην περιοχή της ωμοπλάτης. Συνήθως συνδυάζεται με κριγμό και πιστεύεται ότι είναι συνέπεια μιας φλεγμονής (θυλακίτιδας) κάτω από την ωμοπλάτη. Ο ορογόνος θύλακος, σε φυσιολογικές συνθήκες, επιτρέπει στην ωμοπλάτη να «γλιστράει» πάνω στο θωρακικό τοίχωμα.

Πτερυγοειδής ωμοπλάτη

Η ωμοπλάτη είναι ένα πλατύ οστό τριγωνικού σχήματος που έρχεται σε επαφή με οπίσθιο μέρος του θωρακικού κλωβού. Στην έξω πλευρά φέρει μια κοίλη επιφάνεια (ωμογλήνη) για την άρθρωση με την κεφαλή του βραχιονίου. Επίσης έχει δύο σημαντικές προεξοχές: την ωμοπλατιαία άκανθα που καταλήγει στο ακρώμιο και την κορακοειδή απόφυση εμπρός.

Στερνοκλειδική άρθρωση

Ανατομία
Η στερνοκλειδική άρθρωση εντοπίζεται στο κέντρο του θώρακα και αποτελεί το σημείο στο οποίο έρχονται σε επαφή τα οστά της κλείδας και του στέρνου. Πρόκειται για μια σημαντική άρθρωση αφού αποτελεί την μοναδική άρθρωση που ενώνει το άνω άκρο και τον θώρακα.

Κακώσεις του υποπλάτιου τένοντα

Ο υποπλάτιος τένοντας, βρίσκεται στο πρόσθιο τμήμα του ώμου, και αποτελεί έναν από τους τέσσερις τένοντες που απαρτίζουν το μυοτενόντιο στροφικό πέταλο του ώμου. Είναι ο ισχυρότερος τένοντας του στροφικού πετάλου και η λειτουργία του συνίσταται στην υποβοήθηση των κινήσεων της άρθρωσης του ώμου όπως η έσω στροφή του βραχιονίου, η οποία συμβαίνει όταν το άνω άκρο κινείται προς τον κορμό κατά την κίνηση π.χ. ενός χτυπήματος στο τένις ή την κολύμβηση.

Νευροπάθεια του υπερπλάτιου νεύρου

Τι είναι η νευροπάθεια του υπερπλάτιου νεύρου;
Η νευροπάθεια του υπερπλάτιου νεύρου αποτελεί μια πάθηση που οφείλεται στον ερεθισμό του υπερπλάτιου νεύρου στην περιοχή της ωμοπλάτης που μπορεί να οδηγήσει σε πόνο και αδυναμία. Πρόκειται για μια σχετικά σπάνια περιφερική νευροπάθεια η οποία υποδιαγιγνώσκεται μέχρι ώτου εξαιρεθούν οι πιο κοινές αιτίες του πόνου στον ώμο, όπως η ρήξεις του στροφικού πετάλου, η κάκωση ακρωμιοκλειδικής άρθρωσης, ή ακόμη και η δισκοπάθεια της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης.

Ωλένια Νευρίτιδα

Η ωλένια νευρίτιδα αναφέρεται σε φλεγμονή του ωλένιου νεύρου η οποία προκαλείται από πίεση αυτού κατά τη διαδρομή του πίσω από τον αγκώνα. Φυσιολογικά το ωλένιο νεύρο περνά από μια ειδικά διαμορφωμένη περιοχή στην εσωτερική πλευρά του αγκώνα. Η πορεία του ωλένιου νεύρου στην εσωτερική μεριά του αγκώνα, πίσω από τον έσω επικόνδυλο, κινηματική της άρθρωσης του αγκώνα και η σχέση της με το ωλένιο νεύρο.

ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΠΟΔΟΚΝΗΜΙΚΗΣ

Κατάγματα κόπωσης
Τα κατάγματα κόπωσης παρουσιάζονται συχνότερα στους αθλητές και αφορούν κυρίως τα οστά που δέχονται επαναλαμβανόμενες φορτίσεις.

Κατάγματα ποδοκνημικής
Τα κατάγματα αυτά αφορούν τους δύο «αστραγάλους», τον έξω και τον έσω, οι οποίοι στην πραγματικότητα είναι οι άκρες των δύο οστών, της κνήμης και της περόνης, τα οποία συγκρατούν με την άρθρωση της ποδοκνημικής τον αστράγαλο, όπως μεταφέρεται το βάρος του σώματος στη βάδιση. Όταν τα σφυρά υποστούν κάταγμα διαταράσσεται η αρθρική επιφάνεια που μεταφέρεται το βάρος του σώματος επάνω στον αστράγαλο. Γι’ αυτό και τα κατάγματα της ποδοκνημικής πρέπει να ανατάσσονται σωστά, γιατί μπορεί να προκαλέσουν αρθρίτιδα.

Νευρίνωμα Morton
Το Νευρίνωμα Morton περιγράφτηκε για πρώτη φορά το 1876 ως περινευρική ίνωση- εκφύλιση του κοινού δακτυλικού νεύρου του άκρου ποδός. Συχνότερα συναντάται στο 3ο μεσοδακτύλιο διάστημα του ποδός. Χαρακτηριστικός είναι ο νευροπαθητικός τύπος του πόνου που οφείλεται σε χρόνιο ερεθισμό του νεύρου. Η πάθηση εμφανίζεται συχνότερα σε γυναίκες ηλικίας από 20-50 ετών με λεπτά πόδια που φορούν συνήθως στενά και ψηλοτάκουνα υποδήματα. Οι ασθενείς περιγράφουν αίσθημα καύσου στην πελματιαία επιφάνεια του ποδός στο 3ο συνήθως μεσοδακτύλιο διάστημα, υπαισθησία στα αντίστοιχα δάκτυλα, συμπτώματα που επιδεινώνονται με χρήση στενών υποδημάτων με ψηλό τακούνι.

Σφυροδακτυλία
Η σφυροδακτυλία είναι μια μόνιμη καμπτική παραμόρφωση των δακτύλων. Πρόκειται για την παραμόρφωση της μίας από τις τρεις αρθρώσεις του δακτύλου, με πιο συχνή εμφάνιση στο δεύτερο δάκτυλο του ποδιού. Η ονομασία της πάθησης προέρχεται από τη μορφή που παίρνουν τα δάκτυλα και μοιάζουν σα σφυρί.

Τενοντίτιδα- Ρήξη Αχίλλειου Τένοντα
Τι είναι η τενοντίτιδα Αχίλλειου;
Η φλεγμονή που μπορεί να υποστεί ο τένοντας καλείται τενοντίτιδα. Ο αχίλλειος τένοντας, όντας ο μεγαλύτερος αλλά και ο ισχυρότερος τένοντας του ανθρώπινου σώματος είναι υπεύθυνος για τη στήριξη του. Ο αχίλλειος συνδέει τους μύες της γαστροκνημίας του ποδιού με την πτέρνα. Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι είναι ο μεγαλύτερος και ισχυρότερος τένοντας, δε διαθέτει δική του αιμάτωση. Αυτό το γεγονός τον καθιστά άμεσα εξαρτώμενο από τους γειτονικούς ιστούς. Η σχέση εξάρτησης τον καθιστά ιδιαιτέρως ευάλωτο. Οι τραυματισμοί είναι πολύ συνήθεις, ενώ οποιαδήποτε βλάβη υποστεί ο αχίλλειος είναι πολύ δύσκολο να επουλωθεί.

Βλαισός Μέγας Δάκτυλος (Κότσι)
Ο Βλαισός Μέγας Δάκτυλος ή Κότσι είναι μία παραμόρφωση της πρώτης ακτίνας του άκρου ποδός κατά την οποία το πρώτο μετατάρσιο στρέφεται προς τα έσω και το μεγάλο δάκτυλο προς τα έξω. Ως αποτέλεσμα, η κεφαλή του μεταταρσίου προβάλλει προς τα έσω με αποτέλεσμα την τριβή του στο υπόδημα. Η πάθηση είναι περισσότερο συχνή σε γυναίκες παρά σε άνδρες και έχει και κληρονομικά χαρακτηριστικά. Η πρόκληση της παραμόρφωσης οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στη χρήση στενών και τριγωνικών υποδημάτων γι’ αυτό και σπάνια παρατηρείται σε πληθυσμούς που δεν φορούν υποδήματα.

Δύσκαμπτος μέγας δάκτυλος – Hallux Rigidus
Δύσκαμπτος μέγας δάκτυλος είναι η απόδοση στα ελληνικά του hallux rigidus, όπως αναφέρεται η συγκεκριμένη πάθηση. Ωστόσο, ο περιορισμός της κινητικότητας του μεγάλου δακτύλου αποτελεί μόνο ένα από τα συμπτώματα που οδηγούν στη διάγνωση της πάθησης. Πράγματι, ο δύσκαμπτος μέγας δάκτυλος αποτελεί εξελισσόμενη πάθηση που εκδηλώνεται με δυσκαμψία στο μεγάλο δάκτυλο και σχηματισμό οστεοφύτων, ιδιαίτερα στη ραχιαία επιφάνεια της κεφαλής του πρώτου μεταταρσίου.

Πόνος στο γόνατο

Η άρθρωση του γόνατος αποτελείται από τρία οστά: Το μηριαίο, τη κνήμη και την επιγονατίδα. Η τελευταία ευρισκόμενη μπροστά από την άρθρωση παρέχει, μεταξύ των άλλων, προστασία. Μεταξύ του μηριαίου και της κνήμης ευρίσκονται οι μηνίσκοι, δύο ημισεληνοειδείς δομές από χόνδρο που δρούν ως «αμορτισέρ». Με το σχήμα και τη σύστασή τους, οι δύο μηνίσκοι (έσω και έξω) συμβάλουν στην ομαλή λειτουργία του γόνατος εξομαλύνοντας τις επιφάνειες της άρθρωσης και κατανέμοντας καλύτερα τα φορτία.

Το 2010 περίπου 10,4 εκατομμύρια ασθενείς επισκέφτηκαν τον ιατρό στις Ην. Πολιτείες εξαιτίας κάποιου τραυματισμού (κάκωσης) των γονάτων, όπως για παράδειγμα κατάγματα, διαστρέμματα, εξαρθρήματα και συνδεσμικές βλάβες. Οι τραυματισμοί του γόνατος είναι από τους πιο κοινούς λόγους επίσκεψης στον Ορθοπαιδικό.

Κατάγματα άπω άκρου μηριαίου οστού

Ο όρος κάταγμα αναφέρεται σε ένα οστό που έχει σπάσει. Τα κατάγματα του μηριαίου οστού που εντοπίζονται ακριβώς πιο πάνω από το γόνατο ονομάζονται κατάγματα του άπω μηριαίου οστού. Αυτού του είδους τα κατάγματα συμβαίνουν είτε σε άτομα τα οποία είναι μεγάλα σε ηλικία και τα οστά τους είναι αδύναμα ή σε άτομα τα οποία είναι νεότερα και έχουν υποστεί τραυματισμούς υψηλής ενέργειας, όπως π.χ. σε τροχαία ατυχήματα. Και στις δύο περιπτώσεις το κάταγμα μπορεί να είναι συντριπτικό (πολλών οστικών τεμαχίων) και να επεκτείνεται μέσα στην άρθρωση του γόνατος.

Κατάγματα του εγγύς άκρου της κνήμης

Ένα κάταγμα ή αλλιώς σπάσιμο αμέσως κάτω από το γόνατο ονομάζεται κάταγμα του εγγύς τμήματος της κνήμης. Το εγγύς τμήμα της κνήμης είναι το μέρος εκείνο του οστού της κνήμης, το οποίο διευρύνεται προς το γόνατο για να σχηματιστεί η άρθρωση του γόνατος. Επιπρόσθετα από το σπασμένο οστό, τα μαλακά μόρια (δέρμα, μύες, νεύρα, αγγεία και σύνδεσμοι) μπορεί να τραυματισθούν κατά τη στιγμή του κατάγματος. Το σπασμένο οστό αλλά και τα μαλακά μόρια θα πρέπει να αντιμετωπισθούν ταυτόχρονα.

Κατάγματα κνήμης

Kνήμη είναι ένα από τα μακρά οστά του σώματος που υπόκεινται πιο συχνά σε κατάγματα. Τα μακρά οστά, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνουν το μηριαίο, το βραχιόνιο, την κνήμη και την περόνη. Τα κατάγματα της διάφυσης της κνήμης εντοπίζονται κάτω από την άρθρωση του γόνατος και πάνω από την ποδοκνημική. Επειδή απαιτείται μεγάλη ενέργεια για να σπάσει το οστό της κνήμης, συνήθως αυτού του είδους οι κακώσεις αποτελούν μέρος πολλαπλών τραυματισμών.

Κατάγματα επιγονατίδας

Εξαιτίας του γεγονότος ότι η επιγονατίδα λειτουργεί ως «ασπίδα» για την άρθρωση του γόνατος, μπορεί εύκολα να υποστεί κάταγμα. Για παράδειγμα μια απευθείας πτώση πάνω στο γόνατo είναι συχνή αιτία για κάταγμα επιγονατίδας και τα κατάγματα αυτού του είδους απαιτούν συνήθως χειρουργική αντιμετώπιση.

Εξάρθρημα Επιγονατίδας

Η επιγονατίδα αρθρώνεται με το μηριαίο οστό και ειδικότερα με την τροχιλία. Πρόκειται για μια αύλακα μέσα στην οποία ολισθαίνει η επιγονατίδα κατά την κάμψη και έκταση του γόνατος. Μερικές φορές η επιγονατίδα ύστερα από κάκωση μπορεί να φύγει από τη θέση της, δηλαδή να εξαρθρωθεί, μερικώς ή πλήρως, αυτό ονομάζεται εξάρθρημα επιγονατίδας. Όταν εξαρθρώνεται η επιγονατίδα προκαλεί πόνο και αδυναμία κάμψης ή έκτασης του γόνατος. Ακόμα και στις περιπτώσεις που ανατάσσεται αυτόματα – χωρίς την παρέμβαση του ορθοπεδικού – απαιτείται περαιτέρω αντιμετώπιση.

Ρήξη μηνίσκου

Οι ρήξεις μηνίσκου αποτελούν μερικούς από τους πιο συχνούς τραυματισμούς στο γόνατο. Ειδικότερα, όσοι ασχολούνται με αθλήματα επαφής (ποδόσφαιρο, καλαθοσφαίριση κ.α.) διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο κάκωσης του μηνίσκου. Ωστόσο, ρήξη μηνίσκου μπορεί να υποστεί οποιοσδήποτε, χωρίς, απαραίτητα, να αθλείται.

Ρήξη Πρόσθιου Χιαστού Συνδέσμου

Μία από τις συχνότερες κακώσεις του γόνατος είναι η κάκωση ή ρήξη του προσθίου χιαστού συνδέσμου. Αθλητές που συμμετέχουν σε υψηλών απαιτήσεων αθλήματα, όπως το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ έχουν μεγάλη πιθανότητα να τραυματίσουν τον πρόσθιο χιαστό τους σύνδεσμο. Εάν τραυματιστεί ο πρόσθιος χιαστός σύνδεσμος, υπάρχει πιθανότητα να χρειαστεί χειρουργική αντιμετώπιση για την ανάκτηση του πλήρους εύρος της κίνησης του γόνατος του ασθενούς. Αυτό θα εξαρτηθεί από παράγοντες όπως η σοβαρότητα του τραυματισμού και το επίπεδο της αθλητικής δραστηριότητας του ασθενούς.

Ρήξεις οπίσθιου χιαστού συνδέσμου

Ο οπίσθιος χιαστός σύνδεσμος ευρίσκεται στο πίσω μέρος του γόνατος. Αποτελεί έναν από τους συνδέσμους που συγκρατούν την άρθρωση του γόνατος. Ειδικότερα, αποτρέπει την οπίσθια μετακίνηση (ολίσθηση) της κνήμης σε σχέση με το μηριαίο (μηρό). Η ρήξη του οπίσθιου χιαστού προϋποθέτει μια κάκωση υψηλής βίας (σοβαρός τραυματισμός). Συνηθέστερη αιτία είναι το χτύπημα του γόνατος στο ταμπλώ του αυτοκινήτου στα τροχαία ατυχήματα ή η πτώση ενός αθλητή πάνω στο ήδη λυγισμένο γόνατό του.

Πλάγιοι Σύνδεσμοι

Οι πλάγιοι σύνδεσμοι ευρίσκονται, όπως δηλώνει το όνομά τους, στα πλάγια του γόνατος. Ο έσω πλάγιος σύνδεσμος συνδέει το μηριαίο οστό με την κνήμη ενώ ο έξω πλάγιος σύνδεσμος συνδέει το μηριαίο οστό με την περόνη. Και οι δύο ελέγχουν την κίνηση των οστών στον πλάγιο άξονα και προστατεύουν το γόνατο από τις παθολογικές κινήσεις ραιβότητας και βλαισότητας. Οι τραυματισμοί στους πλάγιους συνδέσμους προκαλούνται κυρίως από μια δύναμη που ωθεί το γόνατο προς τα πλάγια και πρόκειται συνήθως για τραυματισμούς από επαφή, χωρίς αυτό να είναι απόλυτο. Ο τραυματισμός του έσω πλαγίου συνδέσμου οφείλεται συνήθως σε μια δύναμη που προέρχεται από την έξω πλευρά και η οποία ωθεί το γόνατο πρός τα έσω (προς το άλλο γόνατο). Η αντίθετη κίνηση μπορεί να τραυματίσει τον έξω πλάγιο σύνδεσμο.

Ρήξεις τένοντα τετρακεφάλου

Οι τένοντες είναι ισχυρά τμήματα ινώδους ιστού που συνδέουν τα οστά με τους μυς. Ο τετρακέφαλος τένοντας συνεργάζεται με τους μυς στην πρόσθια επιφάνεια του μηρού ώστε να εκτείνεται το γόνατο. Οι μικρές ρήξεις στον τέντοντα δυσχεραίνουν τη βάδιση και τη συμμετοχή σε καθημερινές δραστηριότητες. Αντιθέτως, μια μεγάλη ρήξη στον τετρακέφαλο τένοντα είναι ένας σοβαρός τραυματισμός που απαιτεί χειρουργική αντιμετώπιση και επακόλουθη φυσικοθεραπεία για να επανακτηθεί η λειτουργία του γόνατος.

Ρήξη επιγονατιδικού τένοντα

Οι τένοντες στο ανθρώπινο σώμα αποτελούνται από ισχυρό ινώδη ιστό και συνδέουν τα οστά με τους μύες. Ο επιγονατιδικός τένοντας μεταφέρει τις δυνάμεις από τον τετρακέφαλο μυ στην πρόσθια επιφάνεια της κνήμης ώστε να μπορεί να εκτείνεται το γόνατο. Οι μερικές ρήξεις στον τένοντα δυσχεραίνουν τη βάδιση και τη συμμετοχή σε καθημερινές δραστηριότητες. Η πλήρης ρήξη στον επιγονατιδικό τένοντα είναι ένας σοβαρός τραυματισμός που συνήθως απαιτεί χειρουργική αντιμετώπιση και επακόλουθη φυσικοθεραπεία για να επανακτηθεί η λειτουργία του γόνατος.

Σύνδρομο επιγονατιδομηριαίου πόνου

Το σύνδρομο του επιγονατιδομηριαίου πόνου είναι μια ευρεία έννοια-όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τον πόνο που παρουσιάζεται στο πρόσθιο τμήμα του γόνατος. Ονομάζεται συχνά «γόνατο του δρομέα ή του άλτη» διότι συναντάται συχνά σε αθλητές, ειδικά σε γυναίκες και νεαρής ηλικίας άτομα, αν και μπορεί να εμφανισθεί εξίσου και σε μη αθλούμενους ασθενείς. Ο πόνος και η δυσκαμψία που προκαλεί κάνουν πολύ δύσκολο το ανέβασμα σκαλοπατιών ή το σκύψιμο επί του γόνατος ή ακόμα και την εκτέλεση πολλών καθημερινών δραστηριοτήτων. Τα αίτια που μπορούν να συμβάλλουν στην εμφάνιση αυτού του συνδρόμου είναι πολλa.

Σύνδρομο επώδυνης κνήμης – Επώδυνη κνήμη δρομέα

H επώδυνη κνήμη του δρομέα αποτελεί μια πάθηση που σχετίζεται με την εντατική άσκηση και άθληση. Αφορά το έσω μέρος του οστού της κνήμης, καθ’όλο το μήκος της. Παρουσιάζεται συνήθως μετά από έντονη δραστηριότητα και ειδικότερα μετά από τρέξιμο. Οποιαδήποτε έντονη δραστηριότητα μπορεί να προκαλέσει πόνο ιδιαίτερα εάν πρόκειται για έναρξη ειδικού προγράμματος γυμναστικής. Υπάρχουν ορισμένα απλά μέτρα και οδηγίες που ανακουφίζουν από τον πόνο. Η ανάπαυση σε συνδυασμό με την παγοθεραπεία συχνά βοηθούν. Επιπλέον, θα πρέπει να γίνει κατανοητό στον ασθενή να μην υπερβάλλει εαυτόν με τις ασκήσεις και τις αθλητικές δραστηριότητες.

Κατάγματα αυξητικής πλάκας

Τα οστά των παιδιών και των ενηλίκων διατρέχουν τον ίδιο κίνδυνο καταγμάτων. Παρόλ’αυτά, τα οστά των παιδιών, λόγω της φυσιολογικής τους ανάπτυξης υπόκεινται σε έναν ιδιαίτερο τύπο τραυματισμού που ονομάζεται κάταγμα της αυξητικής πλάκας (συζευκτικού χόνδρου ή επιφυσιακής πλάκας). Οι αυξητικές πλάκες είναι περιοχές χόνδρου που ανευρίσκονται κοντά στα άκρα των οστών και είναι ιδιαίτερα ευάλωτες επειδή αποτελούν το τελευταίο τμήμα οστεοποίησης.

Αποφυσίτιδα (Οστεοχονδρίτιδα) του κνημιαίου κυρτώματος – Νόσος του Osgood-Schlatter

Η αποφυσίτιδα του κνημιαίου κυρτώματος αποτελεί μια κοινή αιτία πόνου στο γόνατο των εφήβων. Πρόκειται για φλεγμονή της περιοχής ακριβώς κάτω από το γόνατο, όπου ο επιγονατιδικός τένοντας προσφύεται στο οστό της κνήμης. Εμφανίζεται πιο συχνά κατά τη διάρκεια έντονης ανάπτυξης, όταν τα οστά, μύες και τένοντες αναπτύσσονται και αλλάζουν σχέσεις μεταξύ τους. Επειδή οι αθλητικές δραστηριότητες καταπονούν το μυοσκελετικό σύστημα, τα παιδιά που συμμετέχουν σ’αυτές (τρέξιμο, άλματα) διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν αποφυσίτιδα. Ωστόσο, ακόμη και οι έφηβοι που δεν αθλούνται μπορεί να αντιμετωπίσουν το ίδιο πρόβλημα.

Πόνος στο ισχίο

Το ισχίο αποτελείται από ένα σφαιρικό τμήμα – την κεφαλή του μηριαίου οστού – και μια κοίλη υποδοχή – την κοτύλη της πυέλου (λεκάνης). Η σφαιρική κεφαλή του μηριαίου περιστρέφεται ελεύθερα μέσα στην κοτύλη. Για να μη δημιουργούνται τριβές, η περιοχή καλύπτεται από ένα λείο, γυαλιστερό ιστό- το χόνδρο – και από μία μικρή ποσότητα αρθρικού υγρού, που δρα σαν λιπαντικό στην κίνηση της άρθρωσης.

Ποιες οι πιο συχνές αιτίες πόνου στο ισχίο;

Τα κατάγματα στην περιοχή του ισχίου είναι η πιο κοινή αιτία πόνου. Όσο ο άνθρωπος μεγαλώνει είναι πιο επιρρεπής σε κατάγματα διότι τα οστά γίνονται οστεοπορωτικά και η πιθανότητα πτώσεως μεγαλύτερη. Άτομα που πάσχουν από οστεοπόρωση είναι πιο εύκολο να πάθουν κάποιο κάταγμα ακόμα και από απλές καθημερινές δραστηριότητες.

Άλλες αιτίες πόνου στο ισχίο είναι:

• Οστεοαρθρίτιδα ισχίου
• Πόνος από τη μέση (κυρίως κήλη μεσοσπανδύλιου δίσκου)
• Τενοντίτιδα (π.χ. Τροχαντηρίτιδα) μετά από επαναλαμβανόμενες δραστηριότητες
• Οστεονέκρωση ισχίου
• Διάστρεμμα
• Λοίμωξη

Διατροχαντήριο κάταγμα μηριαίου

Το διατροχαντήριο κάταγμα μηριαίου, όπως και το υποκεφαλικό και το υποτροχαντήριο, αφορούν ηλικίες άνω των 60, περισσότερο γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση και είναι τα συνηθέστερα κατάγματα που προκαλούνται από πτώση. Τι είναι; Το διατροχαντήριο κάταγμα, όπως αναφέρει και η ονομασία, είναι κάταγμα διαγώνιο, ανάμεσα στο μείζονα και ελάσσονα τροχαντήρα.

Υποκεφαλικό κάταγμα μηριαίου

Στην ηλικία μετά τα 70, κυρίως σε γυναίκες οστεοπoρωτικές, το κάταγμα της κεφαλής (υποκεφαλικό) του μηριαίου είναι το πιο σύνηθες κάταγμα μετά από πτώση (μαζί με το κάταγμα καρπού τύπου Colles). Μετά την πτώση, το άτομο εκτός από τον ισχυρό πόνο στο γοφό, δεν μπορεί να στηριχθεί στο πόδι του.

Κάταγμα διαφύσεως του μηριαίου

Τα κατάγματα της διάφυσης του μηριαίου είναι συνήθως κατάγματα επισυμβαίνοντα σε ατυχήματα εργατικά ή τροχαία και αφορούν άτομα νεαρής ηλικίας. Στους υπερήλικες το μηριαίο, όπως ανεφέρθη, σπάει στην περιοχή των τροχαντήρων. Τι είναι; Το κάταγμα του μηριαίου είναι διακοπή της συνεχείας του μηριαίου οστού, που είναι όπως έχει αναφερθεί ένα αυλοειδές οστούν.

Οστεοαρθρίτιδα ισχίου

Η αρθρίτιδα του ισχίου αποτελεί μία πάθηση κατά την οποία ο χόνδρος της άρθρωσης έχει φθαρεί. Η αρθρίτιδα είναι μία μη αναστρέψιμη βλάβη, η οποία καθιστά το ισχίο επώδυνο και μη λειτουργικό.

Τα συχνότερα αίτια της αρθρίτιδας του ισχίου είναι:

• Η φυσιολογική σταδιακή φθορά του χόνδρου με την πάροδο της ηλικίας
• Η τραυματικής αιτιολογίας χονδροπάθεια
• Η ρευματοειδής αρθρίτιδα

Τα κύρια συμπτώματα της οστεοαρθρίτιδας του ισχίου είναι ο πόνος και ο περιορισμός της κίνησης. Το άλγος επιδεινώνεται κατά τη διάρκεια της μέρας μετά από σωματική καταπόνηση. Το άλγος εντοπίζεται συνήθως βαθιά στη βουβωνική χώρα και μπορεί να αντανακλά στο πρόσθιο μέρος του μηρού μέχρι και το γόνατο. Οι ασθενείς παραπονιούνται ότι το εύρος κίνησης είναι περιορισμένο και δυσκολεύονται να βάλουν τα παπούτσια τους ή τις κάλτσες τους. Σε προχωρημένα στάδια της πάθησης τα συμπτώματα είναι τόσο έντονα που η ομαλή βάδιση του ασθενούς επηρεάζεται αισθητά.

Τροχαντηρίτιδα

Η τροχαντηρίτιδα είναι μια επώδυνη κατάσταση κατά την οποία ο αθλητής (και όχι μόνο) πονά στην έξω επιφάνεια του ισχίου του (στην έξω επιφάνεια του γοφού του). Προσβάλλει συνήθως δρομείς και αθλητές που συμμετέχουν σε αθλήματα όπως το ποδόσφαιρο. Είναι συχνότερη στις γυναίκες (λόγω κατασκευής της λεκάνης τους. Η λεκάνη στις γυναίκες είναι πιο ευρεία απ’ ότι στους άνδρες) και στους μεσήλικες ή στους ηλικιωμένους (και ιδιαίτερα σε αυτούς που έχουν υποστεί ένα χειρουργείο στην περιοχή του ισχίου).

Πόνος στο χέρι και τον καρπό

Παθήσεις Άκρας Χείρας

Εκτινασσόμενος δάκτυλος

Τι είναι ο εκτινασσόμενος δάκτυλος ή στενωτική τενοντοελυτρίτιδα; Ο εκτινασσόμενος δάκτυλος ή στενωτική τενοντοελυτρίτιδα αποτελεί μια συχνή κλινική οντότητα η οποία χαρακτηρίζεται από επώδυνο ‘κλείδωμα’ του δακτύλου. Μπορεί να εμφανιστεί σε οποιοδήποτε δάκτυλο στο χέρι αλλά συχνότερα συμβαίνει στον αντίχειρα (30% – 60%), και ακολουθεί ο δείκτης, ο μέσος δάκτυλος και περιστασιακά ο μικρός δάκτυλος.

Γαγγλιακή κύστη – Γάγγλιο

Η Γαγγλιακή κύστη – Γάγγλιο αποτελεί την συχνότερη καλοήθη κλινική οντότητα η οποία αφορά στην περιοχή του καρπού, στην ραχιαία ή παλαμιαία επιφάνεια αυτού. Η κύστη αυτή περιέχει μια διάφανη γέλη (gel), η οποία προέρχεται: είτε μέσα από τις αρθρώσεις των οστών του καρπού, είτε από τα έλυτρα των τενόντων της άκρας χειρός.

Κατάγματα αντιβράχιου καρπού άκρας χείρας

Τι είναι τα Κατάγματα αντιβράχιου καρπού άκρας χείρας; Τα Κατάγματα αντιβράχιου καρπού άκρας χείρας είναι κυρίως κατάγματα κάτω πέρατος κερκίδος (κατάγματα colles). Είναι πιο συχνά σε ηλικιωμένα άτομα μετά από πτώση. Σε περίπτωση μικρής συντριπτικότητος και παρεκτόπισης του κατάγματος η θεραπεία είναι συντηρητική με κλειστή ανάταξη του κατάγματος και τοποθέτηση γύψου για 6 εβδομάδες.

Πηχεοκαρπική Άρθρωση

Τι είναι η Πηχεοκαρπική Άρθρωση; Η ανατομική της άρθρωσης του καρπού (πηχεοκαρπική άρθρωση), είναι ίσως η πιο σύνθετη και πολύπλοκη όλου του ανθρώπινου σώματος. Ο καρπός αποτελείται από πολλά οστά και αρθρώσεις. Η πολυπλοκότητα αυτή προσδίδει στο χέρι τη δυνατότητα να κινείται προς όλες τις κατευθύνσεις καθώς και δύναμη για την επιτέλεση των διαφόρων δραστηριοτήτων.

Σύνδρομο Καρπιαίου Σωλήνα

Τι είναι το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα; Το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα αποτελεί μια επώδυνη κατάσταση που επιδεινώνεται με το πέρας του χρόνου. Οφείλεται στη πίεση που ασκείται στο μέσο νεύρο στο ύψος του καρπού. Το μέσο νεύρο το οποίο διατρέχει το αντιβράχιο και φτάνει στο χέρι περνά μέσα από συγκεκριμένα ανατομικά περάσματα τα οποία σε ειδικές περιπτώσεις ασκούν πίεση στο νεύρο. Συναντάται περισσότερο στις γυναίκες από ότι στους άντρες.

Τενοντοελυτρίτιδα De Quervain’s

Τι είναι η τενοντοελυτρίτιδα De Quervain’s; Η νόσος του De Quervain’s αποτελεί ουσιαστικά μια στενωτικού τύπου τενοντοελυτρίτιδα των δύο εκ των τενόντων του αντίχειρα. Οι αθλητές, οι χειρώνακτες και τα άτομα που ασχολούνται συστηματικά με τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές εμφανίζουν συχνά προβλήματα με τους τένοντες στα χέρια τους.